door Ronald | apr 28, 2017 | Brieven
Lieve Mariek, Er was die nacht dat ik je dood zag gaan. Ik hoorde je ademen met lange tussenpozen. Tot je stil werd, zo onwerkelijk stil. Geen geluid meer, geen beweging. Een niemandsland tussen leven en dood. Je vermoeide gezicht ontspande zich. Een lichte glimlach...
door Ronald | apr 26, 2017 | Brieven
Lieve Mariek, Zondag 26 april 2015 Het was avond en Lydia en ik zaten op de bank. Zij aan de ene kant, ik aan de andere. Zij las een boek of appte met thuis. Ik weet niet alles meer. Ik had de laptop op schoot en schreef een gedicht. Het was stil in huis. Jij sliep,...
door Ronald | apr 23, 2017 | Brieven
Lieve Mariek, 23 april, twee jaar geleden, ons huis vulde zich met hulp van onze liefsten. Het was zo nodig, wat ik pas wist toen ze er waren. Praktisch natuurlijk, maar vooral het omringd voelen, steun in barre tijden. In deze warmte was jij alleen bezig met het...
door Ronald | apr 20, 2017 | Brieven
Lieve Mariek, Caroline wilde graag een keertje op jouw pleintje kijken. Om de één of andere reden leek vanochtend om half negen daar de juiste tijd voor. Je begrijpt dat ik het tijdstip niet helemaal zelf bepaald had. Ik reed met Caroline (mijn buurvrouw, voor wie...
door Ronald | apr 17, 2017 | Brieven
Lieve Mariek, Pasen 1999, weet je nog. We zitten met z’n zessen, zes vrienden, op een terras in de Alkmaarse binnenstad. Het is eigenlijk te koud voor buiten. Maar we moesten en we zouden, het was de dagen ervoor ook mooi weer geweest dus we wilden het nu afdwingen....
Recente reacties