Lichtpuntjes | 17 april 2014

Ik functioneer blijkbaar nog
want we rijden naar huis
terwijl net nog
in het ziekenhuis
we het ravijn in werden geduwd
geen grond meer
onder onze voeten voelden
alleen een zwarte leegte
en nu stuur ik, rem ik
let ik op
tussen mijn tranen door.

Ik huil van buiten
en dieper van binnen.
Drie dagen blijf ik op de bodem
van het donker
voordat er wat lichtpuntjes verschijnen
vrienden, kaarten, brieven en bloemen
die mij helpen met ademen
er is nog lucht
er is nog licht.

Ja, het is zo,
mijn lief is ziek
opnieuw
en erger
dit keer.
Maar ze gaat
nog niet dood
en dat is genoeg
om voor te leven.

Volgende >