Lieve Mariek,

Het verandert niet hè,
met de jaren?

Weer niet jarig.

Niet dat je een keertje
voor de grap
weer echt jarig
zou zijn.

Zomaar
op je niet 55e
bijvoorbeeld.

Dat je vanochtend
ook een cappuccino
had besteld
in de stad.

Een lekker gebakje
had meegegeten.

We hadden geproost
op je 55ste en
nog lang zou je leven.

Dat was mooi geweest.

Update over mijn gezondheid:

Alweer vijf weken geleden kreeg ik de uitslag van de controle CT-scan van de week daarvoor. Alles was stabiel. De tumor niet geslonken maar ook niet gegroeid. Prima nieuws dus.

Aan het eind van die week kreeg ik Corona. Opeens werd ik verkouden. ’s Nacht had ik het afwisselend warm en koud. Ik had één graad koorts, dus dat viel mee. En daarna was het heel mild voor mij. Weinig last van gehad en een week verder ging het weer goed.

Het ziek zijn zorgde er wel voor dat ik mijn infuus mis liep. Niet erg op zich. Het werd twee weken later. Dus dat heb ik vorige week gehad.

Ik heb wat minder energie dan voorgaande periode, toen ik naar Oostenrijk heen en weer reed en bergen afliep. Misschien is het de herfst in de lucht. Misschien toch een soort nasleep van Corona, waar ik veel mensen over hoor. Of gewoon ouderdom, dat kan ook natuurlijk…

Af en toe vergeet ik wel eens even dat ik ziek ben (of doe ik alsof). En als ik me zoals nu een beetje minder voel dan voel ik ook het wankele evenwicht. Ik was snel gewend aan weer meer energie en als dat opeens weer over is denk ik: “Oh ja, maar je bent wel ziek hè, niet vergeten.”

Het gaat niet slecht hoor, dat wil ik even benadrukken. Het is misschien ook niet lichamelijk maar meer iets in mijn hoofd. Daarom haal ik de herfst er ook bij. Ik hou meer van voorjaar en zomer. Herfst brengt mij melancholie.

En het onzekere bestaan is lastig. Nu gaat het goed, maar wanneer zal het weer minder gaan? Die gedachte steekt af en toe de kop op. Er is nog geen reden voor om zo te denken, maar intern wordt die gedachte soms naar voren geschoven. Niets aan te doen.

Eind van de week ga ik een paar dagen naar Vlieland. Het wordt goed weer met een flinke wind, dus dan kan ik even lekker uitwaaien. Daar heb ik zin in Mariek.

Liefs,
Ronald

De eerste brief over mijn gezondheid is brief 135.