Lieve Mariek,
Het is half twaalf als ik dit begin te schrijven. Half twaalf ’s avonds. Nog drie uur en vijf minuten voor het vier jaar geleden is dat jij dood ging.
Het klinkt en voelt nog steeds onwaarschijnlijk dat je er niet meer bent. En het klinkt en voelt net zo onwaarschijnlijk dat het al vier jaar geleden is. Wat heb ik gedaan in die tijd. Wat heb jij gedaan. Ik zou het niet graag meer overdoen, die jaren, die uren, al die donkere en trage minuten.
Het gaat beter nu. Dat wel. Ik denk niet meer van dag tot dag hoe het vier jaar geleden ging. Het is lichter in mijn leven. Ik zie de toekomst met meer vertrouwen en zin tegemoet.
Ik zal je steeds minder gaan schrijven Mariek. De behoefte om mijn gedachten te delen wordt minder. Wel nog met jou, maar niet meer met anderen. En mijn gedachten delen met jou, dat kan ik in gedachten. Ik vergeet je niet, ik vergeet je nooit, dat weet je. Ik mis je nog evenveel als de eerste dag. Maar de pijn is minder of kan ik beter verdringen. Ik weet het niet precies. Het missen van jou bestaat naast andere dingen in mijn leven. Het zit elkaar niet in de weg. Ik kan het leuk hebben en jou toch missen, maar zonder die diepe pijn nog te voelen. Vooruitgang. De tijd heelt alle wonden. Cliché en waarheid.
Ik ben niet thuis op jouw sterfdag. Ik vertrek in alle vroegte naar Vlieland, waar we zo graag kwamen. En maandag kom ik weer terug. Samen met mijn beste vriendin. Mooie herinneringen zullen boven komen, verwacht ik. En het is fijn die te kunnen delen.
Misschien is dit de laatste keer dat ik schrijf, denk ik nu, misschien volgt er nog meer. Weet in ieder geval dat ik nog steeds veel van je hou en dat ik je altijd zal blijven missen.
Heel, heel veel liefs,
Roon.
Ronald,
heel mooi verwoord weer. En ik denk dat het een wijs besluit is om je gevoelens niet meer openbaar te maken en met anderen te delen.
Dank u.
Lieve Ronald,
Wat fijn dat een cliché waarheid kan zijn. Ik wens je veel mooie terugblikken op Vlieland en veel genietmomenten. Liefs, Diana
Dank je wel Diana. Het was fijn op Vlieland.
Lieve Ronald, na ons mailcontact van gisteren word ik nu
toch “ verrast “ met je brief aan Marieke.
Je bent zo oprecht en weet weer zo goed je gevoelens en gedachten te verwoorden.
Het is mooie en fijn om te lezen , dat ook jouw leven weer een nieuwe wending heeft gekregen en dat is goed en dat verdien je ook.
Geniet van de schoonheid van Vlieland en maak maar mooie foto’s daar. Liefs Joke
Dank je wel Joke.
Ronald. Dank je wel voor het delen van je gevoelens. Mooi te lezen dat je zo ver bent gekomen om dit alleen voor jezelf te doen. Sterkte en geniet van de nieuwe dingen op je pad. Ada
Dank je wel Ada.
Prachtig verwoord, zoals altijd. Vergeet nooit, Marieke zit in jouw hart en niet alleen in de woorden die je deelt met anderen. Dankjewel, dat ik via jou een glimp van haar heb mogen leren kennen. Geniet van de kleine dingen, geniet van lieve vrienden, zij maken alle pijn draaglijk ♥️
Dank je wel Bianca, leuk te lezen dat je Marieke een beetje hebt leren kennen door mijn brieven.
Hoi Ronald,
Dank voor je mooie, misschien wel laatste, brief aan mij/ons op deze byzondere dag.
Wat een klus en een proces waren deze vier jaar voor je.
Wat fijn voor je, dat je het leven zonder Marieke, nu minder pijnlijk kan hanteren.
Geniet van Vlieland en maak er zonnige dagen van!
Liefs, Marijke
Hoi Marijke, het waren lange jaren. Het is fijn dat ik op een gegeven moment merkte dat het toch al een paar maanden lichter was en beter ging. Vlieland was heerlijk, ook met de herinneringen die daarbij kwamen.