Lieve Mariek,
De wereld is behoorlijk veranderd dit jaar. Je zou ervan opkijken als je hier een blik kon werpen. Er raast een virus over zo’n beetje de hele wereld. Ik draag een mondkapje als ik een winkel binnen ga. Ik houd ruim afstand van andere mensen. De ziekenhuizen kunnen af en toe de drukte niet aan. Veel mensen werken thuis. Veel is ook dicht. Alleen reizen als het noodzakelijk is. Kortom, het is anders dan toen jij er nog was. Zelfs anders dan begin dit jaar. Het leven kan zomaar veranderen. Maar dat wisten we natuurlijk al.
Mijn project staat nu een beetje stil, vanwege het reizen. Ik ben maar eens een heel ander project begonnen. Iets om fysiek mee bezig te zijn zodat ik niet de hele tijd in mijn hoofd zit. Maar ja, vandaag moest ik toch erg nadenken over hoe ik iets zou gaan zagen. Want ik ben bezig met het maken van een tuinstoel (om te beginnen). Een houten tuinstoel. Na het repareren van het kozijn in de werkplaats, zoals jij de aanbouw noemde, eerder dit jaar, kreeg ik genoeg zelfvertrouwen om de stap van kozijnreparatie naar meubelbouwen te maken. Waarom kleine stapjes maken?
Geen zelfvertrouwen of juist teveel. Je weet het nooit met mij. Maar het is leuk om te doen. Ik heb een soort prototype (zie foto boven) gemaakt van latjes van de buitentafel die al zes jaar ongebruikt buiten staat en nu ga ik voor het echie een stoel maken van tuinhout. En als dat goed gaat wil ik ook met hardhout aan de gang, maar dat is een beetje te duur om mee te oefenen.
Ik ben lekker bezig. Als het allemaal lukt met het maken van die stoel, ga ik proberen of ik er een paar kan verkopen. Lijkt me leuk. We zien wel of het lukt. Met mij gaat het dus aardig goed.
Het filmpje hieronder lijkt daar een beetje mee in tegenspraak, maar dat het goed met mij gaat wil niet zeggen dat ik niet dagelijks aan je denk en je af en toe enorm kan missen. En dat kan dus ook gebeuren door een associatie die opgeroepen wordt door het zien van een verdroogd boomblad.
Liefs,
Roon.
Lieve Roon, wat een práchtig filmpje! Wow, bijna ademloos bekeken.
Vandaag een extra stevige afstandsknuffel voor jou.
Liefs, Ciel
Dank je wel Ciel.
Prachtig, met Marieke in herinnering!
Groet,
Marrie
Dank je Marrie.
Wat prachtig in beeld en vorm weergegeven Ronald!
Fijn dat de zon vandaag zo schijnt. Xx Marijke
Dank je wel Marijke.
Oh wat ontzettend mooi.
Heb filmpe paar keer opnieuw bekeken. Omdat het zo mooi is, maar ook omdat ik de tekst niet meer kon lezen door de tranen ….
Dat fragiele en die associatie.
Erg treffend Ronald.
Beeld en woord kunstenaar.
Dank je wel Nathalie.
Hi Ronald,
Mag ik me alvast opgeven voor zo’n mooie stoel?
Prachtig gedicht en film trouwens weer,je bent toch poëet,fotograaf,interviewer en timmerman in EEN!
Wat een talenten….
Dank je wel Joke. Over de stoel mail ik je.
Bonjour Ronald. Je hebt het zoals altijd weer mooi verwoord.
Fijn dat je een nieuw project hebt gevonden.
Heel goed om met je handen te werken : goed voor de geest en goed voor het lichaam.
Heel veel succces !!!!
Groetjes Joke
Dank je wel Joke.
Prachtige muziek bij een heel bijzonder filmpje. Wat kun jij dat toch goed,Marieke zou zo trots op je zijn.
Lief.
Langzaam viel je om en ik viel mee.
Mooi en stil van
❤️💔❤️
Dank je wel Trudy.
Indrukwekkend mooi filmpje. Prachtig hoe beeld en geluid samen met de woorden vallen. Erg mooi gedaan! X
Dank je wel.